De poesta, puszta in het Hongaars, geldt, ook voor Hongaren, als misschien wel het meest typische Hongaarse landschap: wijde vlakten, waar kuddes runderen worden voortgedreven door een eenzame herder, liefst een herder in een wijde blauwe broek met een zwartgerande hoed op zijn hoofd. Een cliché, maar wel een cliché dat, ten dele althans, echt bestaat. Het Hortobágy Nationale Park, het grootste natuurgebied in Hongarije, is inderdaad grotendeels een grasvlakte die begraasd wordt door vrij rondlopende runderen, schapen en tegenwoordig ook een kudde wilde Przewalsipaarden, hoewel die van oudsher niet in het gebied voorkomen.
De dieren zijn geen folklore, maar van levensbelang voor het beheer van de grootste steppe ten westen van de Oeral. De Hortobágy is binnen Europa een uniek gebied, vergelijkbaar met de prairie en de Siberische steppen. De puszta (het woord betekent leeg, verlaten in het Hongaars) is voor zijn behoud afhankelijk van begrazing, net zoals de Amerikaanse prairie in stand bleef dankzij de trekkende kuddes bizons.
Het gebied is vooral onder vogelliefhebbers zeer populair. Met 340 vogelsoorten is het een van de belangrijkste vogelgebieden van Europa. Dat is niet alleen aan de kale steppe te danken, hoewel die haar eigen vogelpopulatie heeft. Ooit werden midden op de poesta enorme visvijvers aangelegd om het gebied economisch te ontwikkelen. Het zijn de grootste vismeren van Europa en ze trekken een enorme hoeveelheid vogels, vaste bewoners, maar uiteraard ook trekvogels. Een spectaculaire tijd om de meren te bezoeken is de herfst, als duizenden kraanvogels op weg naar hun overwinteringsgebied zich nog een keer goed voleten voor de lange vlucht. Wie geluk heeft, ziet misschien ook een otter.
De vismeren zijn voor bezoekers ook het meest toegankelijke deel van de poesta. Vanaf het treinstation Hortobágyi Halastó (ook makkelijk met de trein vanuit Boedapest te bereiken) rijdt een klein toeristentreintje tussen de vismeren door. Een enkeltje kost 800 forint (500 voor kinderen), een retourtje 1200 en een familie betaalt 3100 forint. Het treintje rijdt iedere twee uur tussen 10 en 16 uur. De laatste trein terug vertrekt om 17.15. Je kunt het gebied overigens ook wandelend of fietsend in. Overal zijn uitkijktorens om de vogels te observeren.
De rest van de poesta staat minder open voor bezoekers. Grote delen van het gebied zijn echt afgesloten, andere gebieden zijn alleen met een gids te bezoeken. Voor veel toeristen blijft de kennismaking dan ook beperkt tot een rondrit met een paardenwagen en een paardenshow ofop zijn best een rit onder begeleiding te paard, plus de indruk dat de Hortobágy vooral leuk is als je van folklore houdt. Dat is jammer, want het gebied heeft voor natuurliefhebbers echt veel meer te bieden dan dat.
Maar je moet het wel weten te vinden, want op de visvijvers na is de Hortobágy geen vriendelijk landschap waar je zo even inloopt. Een uitstekend boek wie geïnteresseerd is in de Hongaarse poesta is de Nature Guide to the Hortobágy and Tisza River Floodplain. Behalve op de natuur gaat het boek ook in op het ontstaan en de cultuur van deze Europese steppe. Het geeft veel praktische informatie, plus een aantal wandel-, fiets- en autoroutes om het gebied zelfstandig of met een gids te leren kennen.
No comments:
Post a Comment